Najczęstsze mity o trądziku - Cz.2

Fakty i mity o trądziku

Czy izotretynoina wyniszcza organizm? Trądzik na czole wskazuje na chorobę jelit, a zmiany na policzkach na problemy z wątrobą? Czy w każdym przypadku trądziku przed jego leczeniem należy wykonać posiew bakteryjny?

W swojej pracy regularnie spotykamy się z pacjentami, którzy kierują się nieprawdziwymi lub niepełnymi informacjami znalezionymi w internecie, przekazywanymi przez znajomych lub nawet niektórych specjalistów nieposiadających aktualnej wiedzy w tym zakresie.

Ten artykuł jest kontynuacją serii odnośnie mitów na temat trądziku, a część pierwszą możesz znaleźć TUTAJ .

Spis treści

Mit 1: Izotretynoina wyniszcza organizm

Izotretynoina to lek, który wzbudza wiele kontrowersji i obaw. W internecie można znaleźć mnóstwo historii o tym, jak "wyniszcza organizm" lub powoduje nieodwracalne szkody. Rzeczywistość jest jednak znacznie bardziej złożona.

Izotretynoina jest bez wątpienia najskuteczniejszym dostępnym lekiem na ciężkie postacie trądziku. Jako jedyny preparat działa na wszystkie mechanizmy powstawania trądziku: zmniejsza produkcję sebum, normalizuje proces rogowacenia naskórka, działa przeciwzapalnie i pośrednio przeciwbakteryjnie.

Skuteczność izotretynoiny jest niepodważalna - u około 85% pacjentów prowadzi do długotrwałej remisji lub całkowitego wyleczenia trądziku, nawet w przypadkach opornych na inne metody leczenia. Żaden inny dostępny obecnie lek nie może pochwalić się takimi wynikami.

Oczywiście, jak każdy skuteczny lek, izotretynoina może powodować działania niepożądane . Najczęstsze to:

  • 1. Suchość skóry i śluzówek (występuje u niemal wszystkich pacjentów)

  • 2. Przejściowe podwyższenie poziomu lipidów we krwi

  • 3. Ból mięśni i stawów

  • 4. Podwyższenie enzymów wątrobowych

Warto jednak podkreślić, że większość tych działań niepożądanych ma charakter przejściowy i ustępuje po zakończeniu leczenia. Działania niepożądane mogą być skutecznie kontrolowane poprzez odpowiednią pielęgnację i monitorowanie. Poważne, długotrwałe powikłania zdarzają się niezwykle rzadko.

Leczenie pod kontrolą - klucz do bezpieczeństwa

Izotretynoina powinna być stosowana wyłącznie pod ścisłą kontrolą doświadczonego dermatologa. Regularne badania krwi, dostosowywanie dawki do indywidualnych potrzeb pacjenta i monitorowanie potencjalnych działań niepożądanych sprawiają, że terapia jest bezpieczna dla zdecydowanej większości osób.

Przy odpowiednim nadzorze medycznym izotretynoina nie "wyniszcza organizmu", ale może radykalnie poprawić jakość życia osób cierpiących na ciężkie postacie trądziku, które często mają destrukcyjny wpływ na zdrowie psychiczne i funkcjonowanie społeczne.

Mit 2: Żeby wyleczyć trądzik, musisz najpierw znaleźć jego przyczynę

To jedno z najbardziej uporczywych przekonań wśród pacjentów z trądzikiem - że istnieje jedna, konkretna przyczyna ich trądziku, którą trzeba zidentyfikować i wyeliminować, by osiągnąć wyleczenie, a leczenie bez znalezienia przyczyny nie ma sensu, ponieważ trądzik i tak nawróci.

Rzeczywistość jest niestety bardziej skomplikowana. Trądzik to choroba o wieloczynnikowej patogenezie, co oznacza, że na jego powstawanie wpływa wiele różnych czynników jednocześnie, a u podłoża leży zawsze przewlekły stan zapalny gruczołu łojowego.

Modyfikatory, a nie pojedyncze przyczyny

Istnieją czynniki, które mogą modyfikować przebieg choroby, ale rzadko są jej wyłączną przyczyną:

  • 1. Dieta (szczególnie produkty o wysokim indeksie glikemicznym i nabiał)

  • 2. Stres

  • 3. Leki (np. steroidy, niektóre leki psychotropowe)

  • 4. Ekspozycja na słońce

Kluczowe jest zrozumienie, że możemy skutecznie leczyć trądzik, nawet nie identyfikując jednej konkretnej przyczyny, ponieważ:

  • 1. Współczesne metody leczenia działają na różne mechanizmy powstawania trądziku jednocześnie

  • 2. Celowane leczenie może być bardzo skuteczne nawet bez dokładnego ustalenia "co zawiniło"

  • 3. Modyfikacja czynników zaostrzających może wspierać terapię, ale rzadko jest wystarczająca jako samodzielne leczenie

Indywidualna terapia

Zamiast koncentrować się na poszukiwaniu jednej, często nieuchwytnej przyczyny, bardziej skuteczne jest indywidualne dostosowanie terapii do:

  • 1. Rodzaju zmian trądzikowych (zaskórniki, grudki, krosty, torbiele)

  • 2. Nasilenia choroby

  • 3. Lokalizacji zmian

  • 4. Wieku pacjenta

  • 5. Współistniejących chorób

  • 6. Preferencji i możliwości pacjenta

Odpowiednio dobrana terapia, obejmująca leczenie miejscowe i/lub ogólne, może przynieść znaczącą poprawę nawet bez jednoznacznego określenia "przyczyny" trądziku u danego pacjenta.

Mit 3: Mapy trądziku - lokalizacja trądziku na twarzy wskazuje na jego przyczynę

"Mapy trądzikowe" to popularna koncepcja, według której lokalizacja zmian trądzikowych na twarzy może wskazywać na konkretne przyczyny wewnętrzne trądziku. Zgodnie z tą teorią, trądzik na czole miałby wskazywać na problemy z jelitami, a np. na policzkach - z wątrobą.

Z punktu widzenia współczesnej dermatologii i medycyny opartej na dowodach naukowych, koncepcja "map trądzikowych" nie ma solidnych podstaw naukowych. Nie istnieją wiarygodne badania, które potwierdzałyby bezpośredni związek między lokalizacją zmian trądzikowych a konkretnymi narządami wewnętrznymi czy zaburzeniami.

Lokalizacja zmian trądzikowych rzeczywiście może różnić się u poszczególnych pacjentów, ale jest to związane przede wszystkim z:

  • 1. Rozmieszczeniem gruczołów łojowych - obszary z większą liczbą i aktywnością gruczołów łojowych (tzw. strefa T: czoło, nos, broda) są bardziej narażone na zmiany trądzikowe

  • 2. Czynnikami zewnętrznymi - np. trądzik na linii włosów może być związany ze stosowaniem tłustych kosmetyków do włosów

  • 3. Czynnikami mechanicznymi - tarcie, ucisk (np. przez telefon komórkowy, elementy odzieży, okulary)

  • 4. Typem trądziku - np. trądzik hormonalny u kobiet często lokalizuje się w dolnej części twarzy (broda, żuchwa, szyja)

Trądzik hormonalny - wyjątek potwierdzający regułę?

Jedynym częściowym wyjątkiem jest trądzik hormonalny u kobiet, który rzeczywiście często koncentruje się w okolicy brody, żuchwy i szyi. Jest to związane z większą wrażliwością gruczołów łojowych w tych obszarach na działanie androgenów. Jednak nawet w tym przypadku nie mówimy o bezpośrednim związku z konkretnym narządem, ale raczej z ogólnoustrojowym wpływem hormonów.

Mit 4: Silne wysuszanie skóry zmniejsza trądzik

To kolejny z często powtarzanych mitów. Wielu pacjentów błędnie uważa, że skoro trądzik wiąże się z nadmierną produkcją sebum, to maksymalne wysuszenie skóry powinno rozwiązać problem.

W rzeczywistości nadmierne wysuszanie skóry trądzikowej prowadzi do efektu przeciwnego od zamierzonego. Gdy naruszamy barierę hydrolipidową skóry agresywnymi środkami oczyszczającymi czy wysuszającymi, uruchamiamy szereg niekorzystnych mechanizmów:

  • 1. Efekt odbicia - przesuszona skóra, jako mechanizm obronny, zwiększa produkcję sebum, co prowadzi do nasilenia łojotoku

  • 2. Naruszenie bariery naskórkowej - zwiększa podatność na podrażnienia i infekcje

  • 3. Nasilenie procesu rogowacenia - przesuszona skóra produkuje więcej komórek rogowych, które mogą zatykać ujścia mieszków włosowych

  • 4. Nasilenie stanu zapalnego - sucha, podrażniona skóra wykazuje większą tendencję do reakcji zapalnych

Skuteczna pielęgnacja skóry trądzikowej polega na znalezieniu równowagi między kontrolą nadmiernej produkcji sebum a zapewnieniem odpowiedniego nawilżenia. Radykalne wysuszanie skóry nie tylko nie leczy trądziku, ale może znacząco pogorszyć jej stan i utrudnić skuteczną terapię.

Mit 5: Skuteczne leczenie trądziku wymaga najpierw pobrania wymazu ze zmiany

Wielu pacjentów trafiających do gabinetu dermatologicznego jest przekonanych, że pierwszym krokiem w diagnostyce trądziku powinno być pobranie wymazu z jednej ze zmian trądzikowych w celu identyfikacji konkretnej bakterii odpowiedzialnej za problem, jednak:

Trądzik to nie infekcja bakteryjna

Kluczowe dla zrozumienia tego mitu jest uświadomienie sobie, że trądzik pospolity nie jest klasyczną infekcją bakteryjną, ale złożonym schorzeniem, w którym bakterie są tylko jednym z wielu czynników patogenetycznych.

Cutibacterium acnes, bakteria najczęściej związana z trądzikiem, jest naturalnym składnikiem mikrobioty skóry. Nie "zakaża" ona skóry z zewnątrz - jest już obecna na skórze każdego człowieka, również osób bez trądziku.

Oczywiście istnieją wskazania medyczne, kiedy pobranie wymazu może być uzasadnione, jednak rutynowe wykonywanie tego badania w przypadku trądziku ma bardzo ograniczone zastosowanie - wymaz taki nie przeniesie nam żadnych nowych informacji, wykaże tylko obecność bakterii, które zawsze tam są.

Rutynowe pobieranie wymazów ze zmian trądzikowych może prowadzić do niepotrzebnych kosztów oraz opóźnienia właściwego leczenie w oczekiwaniu na wynik, który i tak nie stanowi żadnej wartości diagnostycznej.

Podsumowanie

Obalenie mitów dotyczących trądziku to pierwszy krok na drodze do skutecznego leczenia. Pamiętaj, że współczesna dermatologia oferuje skuteczne metody leczenia nawet najcięższych postaci trądziku. Kluczem do sukcesu jest wiedza oparta na faktach, cierpliwość i współpraca z doświadczonym specjalistą.

Masz trądzik? Nasz zespół może Ci pomóc:

Dermatolog Grzegorz Kubik
Autor:

lek. Grzegorz Kubik

Data dodania:

18.01.2025 r.

O mnie:

Jestem lekarzem w trakcie specjalizacji z dermatologii i wenerologii. Aktualnie pracuję w Niemczech - do moich codziennych zadań należy konsultowanie pacjentów m.in. z trądzikiem, atopowym zapaleniem skóry, łuszczycą oraz wieloma innymi chorobami, a także prowadzenie terapii biologicznej, wykonywanie laseroterapii i drobnych zabiegów dermatochirurgicznych.

W czasie wolnym od pracy lubię tworzyć rzeczy, czego efektem jest między innymi strona, na którą właśnie patrzysz :)